Podczas tzw. operacji Veritable ponad pół miliona żołnierzy sił sprzymierzonych zostało skierowanych na front o szerokości zaledwie 12 kilometrów między rzekami Mozelą a Renem. Zadaniem operacji Veritable było oczyścić obszar na zachód od Dolnego Renu w przygotowaniu do sforsowania rzeki. Pierwszą przeszkodą na drodze aliantów był kompleks leśny Reichswald, gęsto zalesiony teren ciągnący się wszerz na dziesięć kilometrów i biegnący w głąb na piętnaście kilometrów. Niemcy wykorzystali tę naturalną przeszkodę potężnie ją fortyfikując. Lasy były pocięte okopami, gniazdami moździerzy, drutem kolczastym i rowami przeciwczołgowymi. Istniały tylko dwie główne drogi, którymi alianci mogli posuwać się do przodu. W kompleksie leśnym nie było niemal żadnych utwardzanych dróg. Ścieżki leśne krążyły i zawracały, co sprawiało, że nadawały się świetnie na zasadzki. Niemieckie jednostki zajmujące Reichswald wykorzystały teren maksymalnie na swoją korzyść zadając dotkliwe straty siłom alianckim, przeważnie Kanadyjczykom. Aby zniwelować przewagę po stronie niemieckiej, alianci w pełnym zakresie wykorzystywali artylerię i siły lotnicze operujące niemal bez przeszkód. Aliancka zapora artyleryjska, najcięższa, jaką kiedykolwiek widziano na froncie zachodnim, równała z ziemią pozycje nieprzyjaciela w przygotowaniu do ataku, podczas gdy naloty ostrzeliwujące i bombardujące ograniczały mobilność sił niemieckich i wycofywanie się poza linię frontu jednocześnie uniemożliwiając dosyłanie posiłków.