Radziecki Cmentarz Wojenny w Müncheberg

Wchodząc do centrum Müncheberg przez Bramę Berlińską (wraz z zachowanym, zabytkowym murem miejskim oraz bramą z basztą), należałoby się spodziewać, że tuż za przejściem kryje się centrum średniowiecznego miasteczka. Poza kilkoma zabytkowymi budynkami w tym niewielkim miasteczku w powiecie Märkisch-Oderland można znaleźć zaskakująco dużo prefabrykowanych budynków. Około 85% średniowiecznego centrum miasta uległo zniszczeniu w kwietniu 1945 roku. Ze względu na swoje położenie na bezpośredniej trasie Armii Czerwonej do Berlina Müncheberg był miejscem o niezwykłej wartości strategicznej.

Armia Czerwona bezwzględnie postępowała naprzód szerokim frontem, zmierzając w kierunku niemieckiej stolicy – Berlina. Naziści wybrali wzgórza Seelow jako ostatnią twierdzę obronną przed Berlinem – stromy stok o długości nieomal 90 metrów uplasowany był między równiną Oderbruch i miejscem rozmieszczenia żołnierzyr, oferując wyśmienite warunki topograficzne. Müncheberg znajdował się na ostatniej z trzech linii obrony. Bitwa o wzgórza Seelow nie tylko spowolniła natarcie wojsk radzieckich; była ona także największą bitwą stoczoną na niemieckiej ziemi podczas II wojny światowej. W ciągu zaledwie czterech dni, między 16 a 19 kwietnia, zginęły dziesiątki tysięcy żołnierzy.

Po rozbiciu obrony przez armię radziecką droga do Berlina stała otworem. Obecnie Radziecki Cmentarz Wojenny w Müncheberg jest położony wzdłuż drogi do Fürstenwalde. Wkrótce po zakończeniu wojny pierwsi polegli żołnierze zostali przeniesieni do Kirchberg. 1 maja 1947 roku odbyła się inauguracja cmentarza, którą upamiętniono odsłonięciem obelisku. W swojej obecnej formie obiekt został zbudowany w późnych latach 70. i rozciąga się na tarasach. W centrum znajduje się rozległa gwiazda z herbami 15 republik radzieckich. Ich celem jest zobrazowanie, że 239 pochowanych tu radzieckich ofiar reprezentowało różne narodowości. Centralnym elementem, położonym na najwyższym poziomie, jest piedestał z olbrzymim radzieckim żołnierzem wykonanym z granitu.

Source: Berlins Taiga