​​RAF Kirmington​

​​Lotnisko składało się z trzech głównych betonowych pasów startowych połączonych okrężną drogą do kołowania. Magazyny bomb na potrzeby lotniska znajdowały się na południu, a miejsca zakwaterowania dla personelu stanowiły obozowiska rozsiane dookoła wioski Kirmington.

​Lotnisko zostało oficjalnie otwarte w styczniu 1942 roku i w tym samym miesiącu przybył tam dywizjon 150 z bombowcami Wellington. Stacjonował on tutaj przez krótki czas, ponieważ większość eskadry poleciała następnie do Afryki, aby wziąć udział w tamtejszej kampanii wojennej. 19 grudnia 1942 r. dołączyła do nich pozostała część dywizjonu 142, który w większości również poleciał do Algierii.

​27 stycznia 1943 r. dwa pozostałe komponenty dywizjonów 150 i 142 połączyły się, tworząc kompletny dywizjon 166. Utworzony w ten sposób dywizjon początkowo wciąż korzystał ze swoich Wellingtonów, ale kilka miesięcy później zamienił je na Lancastery. Po udziale w nalotach bombowych na niemieckie miasta i pomocy w zrzucaniu zaopatrzenia nad Holandią 7 maja 1945 r., dywizjon został rozwiązany 18 listopada 1945 r.

Lotnisko zostało opuszczone, a zajmowane przez nie tereny wykorzystywano pod uprawy rolne do roku 1966. Później podjęto decyzję o przebudowie tego miejsca i utworzeniu międzynarodowego lotniska Humberside, jak nazywa się ono obecnie. Na terenie lotniska – tam, gdzie niegdyś znajdował się terminal i ogrodzenie – postawiono pomnik upamiętniający dywizjon 166.