​​RAF Barkston Heath​

​​Po wybuchu II wojny światowej lotnisko nadal służyło jako obiekt szkoleniowy. Poprawiono infrastrukturę, a w roku 1941 wyselekcjonowano ją jako nadającą się do rozbudowy do standardu klasy „A”. Prace nad modernizacją Barkston Heath, aby mogło ono pełnić funkcję lotniska dla bombowców, rozpoczęły się w 1943 roku od budowy trzech betonowych pasów startowych i połączonej z nimi okrężnej drogi do kołowania. Obejmowało to również 50 miejsc do rozstawienia samolotów. Do końca 1944 roku na lotnisku znajdowało się łącznie siedem hangarów. Strefy zakwaterowania znajdowały się na południe od lotniska, a magazyny bomb na zachód od toru.

Lotnisko zostało ostatecznie przydzielone do 5 Grupy jako jedno z kilku lotnisk wykorzystywanych do szkolenia załóg bombowców. W styczniu 1944 roku lotnisko zostało przekazane 9 Armii Powietrznej USAAF i otrzymało nazwę Stacja 483.

W lutym 1944 r. przybyła tutaj 61 Grupa Taktycznych Samolotów Transportowych (TCG) z maszyną Douglas C-47, aby przygotować się do operacji „Overlord” i desantów powietrznych. Później brała ona udział w operacjach w ramach D-Day, w nocy z 5 na 6 czerwca 1944 r. We wrześniu tamtego roku lotnisko uczestniczyło także w operacji „Market Garden”. 61 TCG opuściła lotnisko 13 marca 1945 r. i została zastąpiona przez 349 TCG, która przebywała tu tylko przez trzy tygodnie, aby następnie przenieść się do Francji.

Obecnie lotnisko jest wciąż aktywnie wykorzystywane przez RAF.