​​RAF Ibsley​

​​​Ze wschodniej strony dawnego lotniska widać Szkołę Moyles Court, w której kiedyś znajdowała się kwatera główna stacji. Idąc drogą na północ, mija się strefę Wieży Kontrolnej, która wciąż tam stoi. Znajduje się ona jednak na terenie prywatnym i nie ma do niej dostępu. Droga prowadzi dalej i można nią dojść do pomnika RAF Ibsley na skrzyżowaniu. Dalszymi szlakami można podążać na wschód do kwatery głównej Ibsley.

​Po otwarciu tego lotniska w 1941 roku Królewskie Siły Powietrzne operowały stąd, korzystając z trzech betonowych pasów startowych. W okresie użytkowania stacjonowało tu 26 różnych dywizjonów lub jednostek. Pojemność lotniska pozwalała na równoczesną obecność na nim ponad 100 samolotów myśliwskich. Dywizjony RAF obejmowały również eskadry Królewskich Kanadyjskich Sił Powietrznych oraz żołnierzy z Polski i Czechosłowacji.

​W 1943 roku RAF przekazał to lotnisko USAAF. W okresie poprzedzającym D-Day i operację „Overlord” z 6 czerwca 1944 r. stacjonowała tu 48 Grupa Myśliwska, składająca się z trzech dywizjonów latających na samolotach P-47 Thunderbolt.

​Ich zadaniem było atakowanie mostów, lotnisk i samolotów w przededniu D-Day, aby ograniczyć reakcję armii niemieckiej na lądowanie aliantów, kiedy już miało ono miejsce.

​Od 6 czerwca wylatywały stąd misje chroniące konwoje, a także neutralizujące niemiecką obronę i przemieszczanie się nazistów w głąb lądu.

​Po wojnie tereny lotniska zostały zwrócone właścicielom. Zostały one następnie przekształcone w tor wyścigów samochodowych. Kiedy tor został zamknięty, ziemię na kilka lat oddano najpierw do użytku rolnego, a potem przekształcono w obecny rezerwat przyrody Blashford Lakes.