Wielka Brytania / Miejsce zainteresowania
Oznacz
Udostępnij
Trasa
RNAS Lee-on-Solent było lądowym lotniskiem, które nazywano również HMS Daedalus ze względu na jego powiązania z Królewską Marynarką Wojenną. Lotnisko jest nadal czynne i dlatego nie jest dostępne dla zwiedzających, ale wciąż obecne budynki wieży kontrolnej z czasów wojny stanowią część otwartej dla wszystkich kawiarni.
To założone w 1917 roku lotnisko było placówką szkoleniową dla wodnosamolotów wojskowych podczas I wojny światowej. W 1918 roku Królewska Służba Lotnicza Marynarki Wojennej weszła w skład nowo utworzonych Królewskich Sił Powietrznych i liczyła ponad 460 członków personelu, który tutaj stacjonował. Lotnisko zostało zamknięte w 1918 roku, ale ponownie otwarto je w latach 20. XX wieku w celu prowadzenia szkoleń lotniczych.
W 1939 roku siły powietrzne brytyjskiej marynarki wojennej przeszły pod kontrolę admiralicji. Lee on Solent była jedną z pierwszych baz lotniczych, które zostały oddane do użytku i przemianowano ją na HMS Daedalus.
16 sierpnia 1940 r. Luftwaffe (niemieckie siły powietrzne) przeprowadziło ciężki nalot na HMS Daedalus, który spowodował znaczne zniszczenia. Około godziny 13:10 lotnisko zostało zaatakowane przez samoloty Ju88 Junkers i Bf110 Messerschmidt, które poważnie uszkodziły kilka budynków i zabiły wiele osób.
Dlatego też 825 dywizjon wziął udział w ataku na dwa niemieckie pancerniki Scharnhorst i Gniesenau w lutym 1942 roku.
6 czerwca 1944 r., w D-Day, na lotnisku tym panował największy ruch lotniczy w całym kraju, ponieważ stacjonowało tu ponad 100 samolotów. Tego dnia wykonano stąd łącznie 435 lotów bojowych. Oznaczało to średnio trzy loty operacyjne na pilota, z których każdy trwał średnio półtorej godziny.
Lotnisko było używane przez całą bitwę o Normandię. Po wojnie odgrywało ważną rolę w szkoleniu elektrycznym, radarowym i naziemnym.
Daedalus Drive, Lee-on-Solent, PO13 9FZ