​​Lotniska Hamble​

​​Dla zwiedzających dostępne są wrzosowiska z licznymi ścieżkami tuż na północ od tego miejsca pamięci. Po innych lotniskach nie ma już tutaj śladu, ponieważ ich dawne tereny zostały zagospodarowane pod zabudowę mieszkaniową.

Lotniska były czynne przed II wojną światową i służyły jako poligon doświadczalny dla samolotów konstruowanych przez lokalnych producentów. Z lotnisk korzystała także 3 Szkoła Pilotażu Podstawowego i Rezerwy.

W chwili wybuchu II wojny światowej poziom eksploatacji tych lotnisk zwiększył się, mimo że były one widocznym celem niemieckich nalotów bombowych wzdłuż południowego wybrzeża Anglii. Pod koniec 1940 roku jednostki szkoleniowe opuściły znajdujące się tutaj bazy. Wokół lotnisk kontynuowano jednak produkcję oraz naprawy i remonty Spitfire’ów i innych samolotów. To tutaj działał 15 zespół pilotów dostawczych. Była to część brytyjskiej Pomocniczej Lotniczej Służby Transportowej (ATA).

​Jedyny cywil, który stracił życie w wyniku działań wroga skierowanych przeciwko lotnisku, zginął 9 lutego 1943 r. w wyniku ataku z karabinu maszynowego samolotu Junker 88. Mówi się, że był to Cecil Maurice Stevenson, który był osobą odpowiedzialną za bezpieczeństwo ludności podczas nalotów.

​Kobiety z ATA szybko stały się niezbędne do testowania i dostarczania samolotów z Hamble. We wrześniu 1941 roku Rosemary Rees została przedstawicielką na lotnisku Hamble, które obsługiwał kobiecy zespół dostawczy. Podczas wojny latała ponad 91 różnymi samolotami i była jedną z zaledwie jedenastu kobiet, które pilotowały czterosilnikowe bombowce. Za swoją służbę została odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego (MBE).

​Dwiema innymi kobietami z ATA, które operowały z lotnisk w Hamble, były Diana Barnato Walker i Mary Ellis.

Diana dołączyła do ATA jako jedna z pierwszych pilotek na początku 1941 roku, a do maja 1942 roku pracowała w Hamble jako w pełni wykwalifikowany pilot. Pod koniec wojny latała na Spitfire’ach, Hurricane’ach, Mustangach, a nawet bombowcach, takich jak Mosquito i Wellington. Diana latała ponad 80 samolotami i dostarczyła ponad 260 Spitfire’ów. Mary poszła podobną drogą i mówi się, że latała ponad 1000 samolotów 76 różnych typów. Obie kobiety odegrały kluczową rolę w powietrznych działaniach wojennych aliantów.