Włochy / Biografia

Vincenzo Dapino


Udostępnij


Vincenzo Cesare Dapino był pierwszym dowódcą Pierwszej Grupy Zmotoryzowanej – jednostki Królewskiej Armii Włoch uczestniczącej w bitwie o Monte Cassino. Motywowany lojalnością wobec Króla oraz pragnieniem wyzwolenia Włoch spod niemieckiej okupacji, musiał przezwyciężyć wiele trudności.

W 1912 roku Włoch Vincenzo Cesare Dapino został mianowany podporucznikiem oddziałów alpejskich. Brał on udział w wojnie libijskiej, I Wojnie Światowej i wojnie w Etiopii. Podczas II Wojny Światowej walczył w Albanii i przyznano mu Srebrny Medal za Męstwo Wojskowe. Pomimo że niektórzy uważali to za desperackie posunięcie i odmówili, Dapino przyjął dowództwo nad Pierwszą Grupą Zmotoryzowaną, pierwszą brygadą Królewskiej Armii Włoch, która uczestniczyła w bitwie o Cassino pod amerykańską 5 Armią. Dapino napędzały do działania zarówno lojalność wobec króla i ojczyzny, jak i pragnienie przyczynienia się do wyzwolenia Włoch spod niemieckiej okupacji. Pierwszą Grupę Zmotoryzowaną tworzyło około 5000 mężczyzn. Po wnikliwych kontrolach i ćwiczeniach Amerykanie ocenili morale i przeszkolenie grupy bardzo wysoko, natomiast ich wyposażenie – jako dość słabe. Jednostka ta ponosiła ogromną odpowiedzialność za odbudowanie wojskowego honoru Włoskiej Armii. Dapino musiał przezwyciężyć wiele trudności. Dowodził Pierwszą Grupą Zmotoryzowaną podczas bitwy o Monte Lungo. Po bitwie, wskutek której strona włoska poniosła ogromne straty, Dapino był wycieńczony i został zastąpiony przez generała Umberto Utili. Vincenzo Dapino został odznaczony Orderem Wojskowym Włoch (Orderem Wojskowym Sabaudii), a w 1952 roku awansowany do stopnia generała broni, w stanie rezerwy.