Muzeum jest wyjątkową instytucją prowadzoną przez obie strony, a sponsorowaną przez Republikę Federalną Niemiec i Federację Rosyjską. Jest to jedyne muzeum w Niemczech, którego stała wystawa przywołuje historię wojny eksterminacyjnej w Europie Wschodniej. Od 1945 r. do 1949 r. dawne kasyno oficerskie Szkoły Pionierów Niemieckich Sił Zbrojnych, gdzie miała miejsce kapitulacja, służyło za siedzibę radzieckiej administracji wojskowej w Niemczech. Po kilku zmianach sposobu użytkowania obiektu przez wojsko radzieckie, w 1967 r. otwarto tam radzieckie muzeum kapitulacji. Po wycofaniu się sił radzieckich z Niemiec w 1994 r., obie strony postanowiły przeznaczyć budynek na miejsce pamięci o wojnie prowadzonej przeciwko Związkowi Radzieckiemu w latach 1941 – 1945. Nigdy przedtem wojna nie pociągnęła za sobą tylu ofiar i zniszczeń. Stwierdzenie to jest szczególnie prawdziwe w odniesieniu do wojny zmierzającej do podboju i eksterminacji, wypowiedzianej przez Rzeszę Niemiecką Związkowi Radzieckiemu w dniu 22 czerwca 1941 r. Wystawa stała dokumentuje tę wojnę z perspektywy obu stron: niemieckiej i radzieckiej. To na terytorium okupowanym przez siły niemieckie rozpoczęła się eksterminacja Żydów europejskich. Niemniej, zasady niemieckiej sztuki wojennej i okupacji były też źródłem innych zbrodni, takich jak masowe zgony radzieckich jeńców wojennych w niewoli niemieckiej, czy planowane zagłodzenie milionów cywili w Rosji i Europie Wschodniej. Wystawa zgłębia także konsekwencje II wojny światowej, utrzymujące się po dziś dzień.